ไม่ลืมรสชาติของความ พ่ายแพ้
จดจำรอยแผล วันที่คนไทยหัวใจสลาย
บนทางที่แตกต่างสี ที่ทุกคนทำใจไม่ได้
น่าเศร้าใจที่เห็นคนไทย ไม่รักกัน
กลับมาทบทวนกันดูสักครั้ง
บทเรียนเบื้องหลังได้สอนอะไร
เรามากกว่านั้น เราลองวางปมปัญหา หันหน้ามาแล้วพูดจากัน
หนทางเดียว จะช่วยให้ผ่านให้พ้นไป
*สู่ความสงบสันติสามัคคี
ร่วมใจกันทำความดี ถวายพ่อหลวงของไทย
หล่อหลอมเป็นใจเดียวกัน มาสร้างสรรค์ทางเลือกกันใหม่
อยากเห็นคนไทยรักกันได้อย่างเดิม
เมื่อยามหยาดฝนซา ฟ้าก็จะใส
แต่เราจะเห็นสายรุ้งพร่างพราย ประกายหลากสี
เป็นความแตกต่าง สร้างสรรค์ที่ลงเอยกันด้วยดีดี
เพราะเรามีความรักยึดเหนี่ยวในหัวใจ
ผ่าน พ้นมันไปยิ่งรักกันมากกว่าเดิม