"พูดถึงการวางแผน ข้าสู้จางเหลียงมิได้ 
จางเหลียงนั่งวางแผนอยู่ในกอง บัญชาการ แต่สามารถกำหนดชัยชนะไกลนับพันลี้

พูดถึงการปกครองประเทศชาติให้ร่มเย็นเป็นสุข ข้าสู้เซียวเหอมิได้ 
เซี่ยวเหอรู้จักเอาใจใส่ประชาราษฎร์สนองเสบียงกรังไม่สิ้น

พูดถึงการสู้รบ ข้าสู้หันซิ่นมิได้
หันซิ่นสามารถนำทหารนับหมื่นออกสู้รบอย่างกล้าหาญ รบคราใด ชนะครานั้น

บุคคลทั้งสามล้วนเป็นยอดคน แต่ข้าสามารถใช้งานคนทั้งสามได้
นี่คือเคล็ดลับในการได้บัลลังก์ของข้า"

ผลการแข่งขันมักจะมีฝ่ายหนึ่งดีใจ ฝ่ายหนึ่งเสียใจ 
ยามดีใจ ไม่ควรดีใจจนหน้ามืดตามัว
ยามเศร้า ไม่ควรเศร้าเสียจนละทิ้งอุดมการณ์
ในโลกนี้ไม่มีนักรบที่ชนะตลอดกาล
ยามพ่ายแพ้ ขอเพียงเราไม่ตกอกตกใจจนเกินไป เชิดหน้าขึ้นต่อสู้กับความพ่ายแพ้อย่างเอาจริงเอาจัง
ความพ่ายแพ้ก็จะกลายเป็นสมบัติอันล้ำค่า และแปรเปลี่ยนเป็นชัยชนะได้เสมอ

ชีวิตเป็นตำราที่ไม่มีตัวอักษร 
แต่คนที่มีสายตาอันชาญฉลาดจะมองเห็นคำพูดทุกคำอย่างชัดเจน
หนังสือเป็นชีวิตที่มีตัวอักษร
คนที่มีอารมณ์ความรู้สึกลึกซึ้งจึงจะสัมผัสกับมันได้อย่างลึกล้ำ

ใคร ๆ ก็มีข้อบกพร่องทั้งสิ้น คนที่คิดจะรักกันก็เช่นกัน ไม่ควรที่จะมีความคิด ว่าจะหาคู่ครองที่สมบูรณ์แบบที่สุด ไม่มีจุดอ่อนหรือข้อบกพร่องแม้แต่นิดเดียว แต่ควรคิดว่าจะเลือกคู่ครองที่ต่างฝ่ายต่างรู้จุดอ่อนหรือข้อบกพร่องของกันและกัน ต่างฝ่ายต่างยอมรับและยินดีที่จะแก้ไข ขณะเดียวกันก็สามารถอดทนและอดกลั้น ต่อกันได้

ไม่มีชัยชนะใดได้มา โดยไม่ต้องต่อสู้
ไม่มีความสุขใดได้มา โดยไม่ต้องลงเรี่ยวแรง
 

เซนว่าไว้