พลาสติก  เกิดจากการทดลองของอเล็กซานเดอร์ ปาคเกอร์  นักเคมีชาวอังกฤษ  ปี พ.ศ. 2398  ในครั้งนั้นเขาได้ทำการทดลองเทกรดลงบนฝ้าย  แล้วเทการบูรลงไปเล็กน้อย  จนกลายเป็นสารชนิดหนึ่งที่เรียกกันว่า  พาร์เคซิน (Parkesine) แต่เขาก็ไม่ได้นำไปใช้ประโยชน์ทางด้านอุตสาหกรรม

    จนกระทั่งในปี พ.ศ. 2411  ช่างพิมพ์ชาวอเมริกันชื่อ นายจอห์น เวสเลย์ ไฮแอด  ได้พัฒนาวิธีการขึ้นไปอีกด้วยการนำเอาฝ้ายผสมกับกรดไนตริก  และเติมการบูรลงไป  ในครั้งแรกนี้เขาได้พลาสติกสังเคราะห์ชนิดที่เรียกว่า  เซลลูลอยด์  และได้มีการนำเอาวิธีการนี้ไปทำเป็นแลคเกอร์และวัสดุเคลือบผิววัสดุในประเทศอังกฤษเป็นครั้งแรก

     จากนั้นก็ได้มีการพัฒนากันมาเรื่อย ๆ พอถึงปี พ.ศ. 2452 นักเคมีชาวเบลเยี่ยมชื่อ  ดร.ลีโอ เฮนดริกค์ แบคเคอลัน  ได้ประดิษฐ์พลาสติกชนิดใหม่ที่ชื่อว่า  เบคาไลท์ที่ใช้ทำอุปกรณ์ไฟฟ้า หูกระทะ เป็นต้น

     ปัจจุบันนี้ได้มีผลิตภัณฑ์ที่เกิดจากพลาสติกมากมาย  เช่น ถ้วยชาม กระดุม กล่องใส่อาหาร ผลิตภัณฑ์ไฟฟ้าต่าง ๆ มากมาย และกำลังเป็นที่นิยมกันมากกว่าวัสดุชนิดอื่น  เพราะพลาสติกมีลักษณะพิเศษเด่น ๆ หลายประการเช่น เป็นฉนวนไฟฟ้า แข็งแต่เบา ทนทาน เป็นต้น